Bruksizm jest problemem, który często przez długi czas pozostaje w ukryciu. Objawia się w nocy, podczas snu, dlatego trudno jest odpowiednio wcześnie rozpoznać, że coś jest nie w porządku. Jakie są objawy tej choroby? Skąd się ona bierze i w jaki sposób można ją leczyć?
Co to jest bruksizm?
Bruksizm jest dolegliwością objawiającą się napadowym mimowolnym zaciskaniem i zgrzytaniem zębami. Symptomy te przeważnie uaktywniają się nocą. Podczas ataku bruksizmu szczęki mogą zaciskać się nawet dziesięć razy silniej niż podczas gryzienia twardych pokarmów. Niestety organizm ludzki nie jest przystosowany do znoszenia takiego nacisku, dlatego też bruksizm wiąże się z wieloma niekorzystnymi konsekwencjami dotykającymi zębów i jamy ustnej.
Jakie są skutki bruksizmu?
Zaciskane ze zbyt dużą siłą zęby ścierają się, pękają, stają się rozchwiane i podatne na powstawanie ubytków klinowych. Ale nie tylko zęby są narażone. Bruksizm przyczynia się do krwawienia dziąseł, przygryzania policzków i języka, zaniku przyzębia. Cierpią także stawy skroniowo-żuchwowe. Ruchomość żuchwy zostaje ograniczona, zaburzony zostaje jej tor ruchu przy otwieraniu i zamykaniu. Żuchwa może trzeszczeć i przeskakiwać przy szerszym jej otwieraniu.
Bruksizm jest też niekorzystny dla mięśni – Pacjentom mogą dokuczać przykurcze mięśniowe, przerost mięśni twarzy i szyi (jedno- lub obustronny). Skutkiem bruksizmu może być też bolesność w okolicy oczodołów, suchość w oku, okresowo zaburzona ostrość widzenia.
Skąd się bierze bruksizm?
Jakie są przyczyny bruksizmu? Nadal nie są one do końca znane. Wyszczególniono jednak sporo czynników, które, jeżeli występuje ich kilka na raz, przyczyniają się do rozwoju tej choroby. Niektóre z nich są związane z jamą ustną – należą do nich zaburzenia zgryzowo-zwarciowe. Inne przyczyny mogą mieć związek z psychiką, ponieważ bruksizm jest chorobą psychosomatyczną. Do takich czynników należy stres oraz różne zaburzenia psychiczne i emocjonalne, takie jak schizofrenia, autyzm, depresja, ADHD i stany lękowe.
Wina może tkwić także w genach. Bruksizm co prawda, z tego, co wiemy, nie jest chorobą dziedziczną. Genetycznie jednak przekazywane są pewne predyspozycje do określonych zachowań i reakcji emocjonalnych, te zachowania i reakcje natomiast mogą już przyczyniać się do pojawienia się i rozwoju bruksizmu.
Inne czynniki, które odgrywają rolę w rozwoju tej choroby to niedobory witamin B12 i D3i magnezu, żelaza,alergie, choroby układu pokarmowego, zaburzenia hormonalne i przerost migdałków czy refluks.
Jak leczy się bruksizm?
Leczenie bruksizmu polega na eliminacji lub ograniczeniu czynników stanowiących jego podłoże, dlatego bardzo ważne jest ich prawidłowe zdiagnozowanie. W pierwszej kolejności jednak podejmuje się działania, aby zniwelować zniszczenia, jakie choroba ta zdążyła już poczynić. Jedna z metod polega na wyrównaniu zgryzu w taki sposób, aby zęby lepiej do siebie pasowały. Osiąga się to dzięki selektywnej redukcji wystających części niektórych zębów i nadbudowie innych.
Innym pomocnym środkiem jest szyna relaksacyjna. To nakładka z tworzywa sztucznego, która jest dopasowana indywidualnie do uzębienia. Założona na górne zęby, chroni je przed tarciem o dolne.
Bruksizm leczy się też farmakologicznie – za pomocą tabletek uspokajających i zmniejszających napięcie mięśni. Praktykuje się też wstrzykiwanie w żwacze substancji takich jak toksyna botulinowa czy kolagen ( zwłaszcza w pierwszej fazie leczenia ) . Wdraża się również psychoterapię i relaksację, aby pomóc Pacjentowi pozbyć się stresu i silnych emocji.
Umów się na wizytę!
Nie jest łatwo odkryć u siebie bruksizm. Jeśli jednak dostrzegasz niepokojące objawy, umów się u nas na wizytę Pomożemy wybrać Ci odpowiedniego fizjoterapeutę , neurologa , skierujemy na badania rekomendujemy odpowiednią szynę . Możesz to zrobić, dzwoniąc pod numer 785 000 112 lub wypełniając formularz.
